کاربردهای پزشکی مواد سرامیکی :
سرامیک ها ، از ابتدای تاریخ تمدن تا به امروز توانسته اند مواد بسیار مفیدی را در اختیار انسانها قرار دهند . از سفالینه های هزاران سال قبل تا راکتورهای هسته ای و اخیرا نیز محافظ سفینه های فضایی و غیره
یکی از کاربردهای مواد سرامیکی که در ارتباط نزدیک با زندگی بشر است ، شامل بکارگیری قطعات سرامیکی دربدن انسان است
اولین مواد مصرفی بعنوان ایمپلانت ، ترکیبی از برنج و مس بود که بدلیل خوردگی شدید این مواد در بدن، استفاده آنها با شکست مواجه شده است. از آنجایی که در پزشکی مدرن ضرورت استفاده از مواد مختلف به منظور ترمیم عیوب بدن انسان احساس می شد، پلیمریستها گستره وسیعی از این مواد را برای استفاده به جامعه پزشکی معرفی کردند و متالوژرها نیز با استفاده از آلیاژهای جدید و متفاوت، قطعات ارتوپدیک بسیاری برای بدن ساختند . اما حتی این مواد نیز به علت خوردگی شیمیایی در بدن ایجاد عارضه میکرد ؛ حال آنکه بسیاری از ایمپلانتها، مانند اتصال مصنوعی در مفاصل ران ، بایستی برای همیشه در بدن انسان باقی می ماند . از این رو ، پژوهشگران برای دستیابی به موادی با مشخصات بهتر به دنیای سرامیک راه پیدا کردند
هیچ ماده ای که در بدن انسان جایگذاری شود کاملا خنثی نیست . با این وجود ، خوردگی سرامیک ها به دلیل ماهیت ذاتیشان خیلی کمتر از فلزات است . پیشرفتهای وسیع در علم سرامیک منجر به دستیابی به موادی با خواص شیمیایی ، فیزیکی و مکانیکی متفاوت و متنوع شد که می توانند خواص خود را برای مدت زمان طولانی در بدن موجود زنده حفظ کنند . بعضی از این مواد عبارتند از : آلومینا، کربن پیرولیتیک و زجاجی ، فسفاتهای کلسیم و سدیم
خصوصیاتی که یک ایمپلانت دایمی سرامیکی باید داشته باشد بطور خلاصه در زیر آمده است:
1- سازگاری بیولوژیکی: عموماً مواد ایمپلانت باید با بافتهای بدن سازگاری داشته باشند و ایجاد حساسیت و مسمومیت نکنند.
2-عدم خوردگی: در بدن موجود زنده خوردگی بیولوژیکی روی ندهد.
3-کارایی در عملکرد: باید بتواند به نحو مطلوب وظیفه ای را که در هر نقطه از بدن بر عهده آن قرار میدهند بخوبی انجام دهد.
4-قابلیت استریلیزه شدن: قابلیت استریل و ضدعفونی شدن را داشته باشد، بدون اینکه تغییری در ترکیب آن ایجاد کند. یا باعث تغییر خواص فیزیکی و شیمیایی شود.
5-قابلیت دسترسی: قابل دسترس بوده و براحتی تولید شود
و درنهایت بدلیل وجود یونهایی مشابه با یونهای موجود در محیط فیزیولوژیکی، مثل کلسیم، پتاسیم، منیزیم و سدیم امتیاز سرامیکها بعنوان مواد زیستی را بالارفته است.
